Verslag van de werkweek 2010

De voorspellingen voor week 30 waren niet al te best, maar dankzij het droge voorjaar werd het regenwater snel door het bos opgenomen, zodat de rotsen vrij snel opdroogden. De traditionele welkomsmaaltijd konden we gelukkig nog wel buiten nuttigen en ook het bezoek aan Kalleby meer dan de moeite waard. In een laat avondzonnetje liep de hele groep naar de top van de heuvel vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over het Kalleby gebied. Toen het donker genoeg was, werd de lamp op de prachtige rots met lurespelers gezet.

Het traditionele bezoek aan een aantal ingeschilderde rotsen van Tanum op zondag werd, inmiddels ook bijna traditioneel, afgelegd in de regen. Gelukkig klaarde het daarna wat op, zodat we maandagmiddag toch konden beginnen met de documentatie, al was het deze keer wel zonder nachtbelichting.

Twee groepen van ieder 6 personen begonnen aan de gigantische klus om de rots van Kasen te documenteren. Hiervoor moesten ze wel ruim 700 meter over de spoorlijn lopen, maar "gelukkig" gaan de treinen in dit deel van Zweden niet zo frequent als bij ons. De grote rots was behoorlijk vies door de microvegetatie, waardoor zij de hele maandagmiddag nodig gehad hebben om de rots schoon te maken. Het was opvallend, zo vertelde Anne Cole later, dat 12 mensen zo geconcentreerd en stil konden werken. Je kon er soms een speld horen vallen. Het eindresultaat was dan ook fantastisch.

Twee andere groepen gingen verder in Sotetorp (zie werkweek 2009). Het gebied was nog niet volledig gedocumenteerd en door de regen van het jaar ervoor, kon van de prachtige rots met het netfiguur geen goede foto's worden gemaakt, zodat ook deze opnieuw werd gedocumenteerd. De andere rots was het bekende paneel met de twee acrobaten. Ook hier werden een aantal nieuwe details ontdekt.

De laatste twee groepen kwamen te werken in Hoghem. Vooral de groep van Jurri heeft het daar niet gemakkelijk gehad. Op twee meter van de rots lag een grote mierenhoop en tienduizenden rode mieren zagen de rots als de ideale weg om hun voedsel te halen.
Gerhard en Ellen hadden de week voorafgaand aan de werkweek al een kijkje genomen en het e.e.a. geprobeerd om het mierenprobleem te minimaliseren. Zo kregen we onder meer de tip dat rode mieren niet van kaneel houden en probeerden het uit. Het was bijna grappig om te zien hoe de mieren weigerden om over het lijntje kaneel te lopen en op zoek gingen naar een alternatieve route. Zo kon ook deze rots, op een incidenteel au-geroep na, gewoon gedocumenteerd worden.

Gelukkig waren de weergoden ons tot woensdagavond goed gezind, zodat we de documentatie hebben kunnen afmaken. Voor Gerhard was het een drukke middag om alles voor de volgende regenbuien te kunnen fotograferen. Voor de donderdag moesten we terugvallen op een alternatief programma. Het werd een excursie naar de mooie rotsen van Torsbo en Backa Brastad.

Alle rotsen werden nog net voor de regen van woensdagmiddag zorgvuldig met plasticfolie afgedekt zodat we toch zaterdagochtend konden kijken wat de verschillende groepen hadden gedaan. Mooie foto’s waren toen niet mogelijk, want de regen kroop toch ook onder het plastic. Bij een rots in Hoghem had zich in de diepste hoek zelfs een klein meertje gevormd.

De werkweek heeft niet alleen tot doel om met veel man- en vrouwkracht een groot aantal rotsen te documenteren, maar ook om deze mensen op te leiden in dit werk. Achtergrondinformatie is dus ook nodig. Lezingen over de rotstekeningen zijn hierbij van groot belang. Naast de min of meer vaste sprekers, zoals Prof. em. Jarl Nordbladh en Fil. dr. Ulf Bertilsson, was er ook een interessante lezing van Jesper Nielsen, Ph.d., Assistant Professor (Dept. of American Indian Languages and Cultures,University of Copenhagen) Thore Bjørnvig, MA, External Lecturer (Dept. of History of Religions, University of Copenhagen) en Toke S. Reunert, MA in Philosophy, over het mysterieuze meiboom motief op een van de rotsen in Gerum. Meer hierover kun je lezen in de laatste editie van Adoranten.

Ondanks dat het weer ons niet echt goed gezind was, kunnen we toch met tevredenheid terugkijken. Het grootste deel van de rotsen die we hoopten te kunnen documenteren, zijn gedaan. Het was een fantastische week en, ja heus, er hebben zich nu al mensen aangemeld voor volgend jaar!

Bovengenoemde foto's zijn het resultaat van de documentatie uitgevoerd door Tanums Hällristningsmuseum Underslös. Teksten: Jurri Jurriaanse en Ellen Meijer
© Tanums Hällristningsmuseum Underslös / Scandinavian Society for Prehistoric Art.
Onze dank gaat uit naar Tanums Hällristningsmuseum Underslös voor het mogen gebruiken van de foto's.